(από την Βίκυ Τάσιου)

Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ

Έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη έχει ακουστά τον Δόκτωρ Τζέκιλ και τον κύριο Χάιντ ακόμα και αν δεν έχει διαβάσει το βιβλίο του Ρόμπερτ Στίβενσον.

Είτε μπορεί να έχει δει κάποιες από τις άπειρες τηλεοπτικές μεταφορές του, είτε να έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δύο ονόματα όταν θέλει να αναφερθεί στην διττή ανθρώπινη φύση ή στον άλλο μας σκοτεινό εαυτό, στο alter ego μας, η ουσία είναι πως το γοτθικό μυθιστόρημα του Στίβενσον αλλά και οι ήρωες του έχουν μείνει στα χείλη μας ως φράση για τη δυαδικότητα της ανθρώπινης ψυχής.

Η παράξενη υπόθεση του Δόκτωρ Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ είναι μία νουβέλα φανταστικής λογοτεχνίας γραμμένη από τον σκωτσέζου συγγραφέα που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1886.

Κάποιοι αναφέρουν ότι το βιβλίο βασίστηκε σε έναν εφιάλτη που είχε ο ίδιος ο Στίβενσον κάποιοι άλλοι δεν συμφωνούν με αυτή την άποψη, όποια όμως κι αν είναι η πραγματική αφορμή, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός πως αυτό το βιβλίο έμελλε να γίνει ένα από τα πιο γνωστά έργα παγκοσμίως.

Από τις Εκδόσεις Καρακώτσογλου κυκλοφορεί σε άψογη μετάφραση η σκοτεινή ιστορία του Ρόμπερτ Στίβενσον, σε μία εξαιρετική έκδοση η οποία διανθίζεται από ασπρόμαυρα σκίτσα.

Η σκοτεινότητα των υποβλητικών και καλλιτεχνικών σκίτσων που απαρτίζουν αυτή την έκδοση προσφέρουν στο κείμενο ακόμη περισσότερο μυστήριο αλλά και την απαραίτητη ανατριχίλα.

Η υπόθεση είναι γνωστή σχεδόν σε όλη την υφήλιο.

Η συνύπαρξη του καλού με το κακό μέσα στον ίδιο άνθρωπο, τα σκοτεινά μας πάθη και το που μπορεί αυτά να μας οδηγήσουν , η ψυχιατρική αλλά και η ιατρική στην ουσία είναι ο βασικός σκελετός αυτής της ιστορίας.

Το κλασικό πλέον γοτθικό αριστούργημα του Στίβενσον αφορά στην ιστορία ενός δικηγόρου που ερευνά ένα περίεργο περιστατικό .

Η δεκαοκτάχρονη Σέλλεϋ έγραψε το Φρανκενστάιν το 1818.

Ο Ιρλανδός συγγραφέας Μπραμ Στόκερ δημοσίευσε το Δράκουλα το 1897 και ο Ρόμπερτ Στίβενσον γέννησε τους Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριο Χάιντ το 1886.

Αυτοί οι τέσσερις χαρακτήρες, που γεννήθηκαν στην προ-βικτοριανή και βικτοριανή Αγγλία έμελλε να γίνουν τέσσερα πρότυπα τρόμου.

Ο συγγραφέας μεταφέρει τους αναγνώστες στο βικτωριανό Λονδίνο , μέσα από επιβλητικές αλλά και υποβλητικές περιγραφές, εκεί όπου κάτω από το πέπλο της βικτωριανής ηθικής ένας κατά συρροή δολοφόνος σκορπάει τον τρόμο όπου μέσα από αυτόν καταφέρει ο συγγραφέας να αναδείξει τα φρικτά αλλά και τα πιο άγρια όρια της ανθρώπινης φύσης.

Μέσα από ένα γκροτέσκο σκηνικό με έντονο το υπερφυσικό στοιχείο αναδύεται η αιώνια μάχη και πάλη του καλού με το κακό και καυτηριάζεται μέσα από τον πιο σκοτεινό ήρωα οι κοινωνικά απαγορευμένες επιθυμίες του, η δυαδικότητα αλλά και η συνύπαρξη των δύο αντίθετων φύσεων του ανθρώπου που παλεύουν για το ποια θα υπερισχύσει.

 

Μια σκοτεινή ιστορία που αναμφισβήτητα δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη.

 

Βίκυ Τάσιου

 

Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ